Գրում է ութամյա Եվա Պապյանը
Ողջույն: Գիտենք, որ հիմա արտակարգ իրավիճակ է և բոլորս տանն ենք: Դրա համար էլ ես որոշեցի մի փոքր ձեզ պատմել, թե ինչպե՞ս եմ անցկացնում իմ օրը տանը, գնացինք: Առավոտյան արթնանում եմ, լվացվում եմ, թարմանում, հագնվում և պատրաստվում, որ նախաճաշեմ:
Նախաճաշից հետո բացում եմ համակարգիչս, ստուգում էլեկտրոնային փոստս, որ տեսնեմ օրվա առաջադրանքները:
Հետո սկսվում է մեր տեսադասը, որից հետո արդեն սկսում եմ տնային հանձնարարությունները կատարել:
Որպեսզի օրվա ընթացքում շատ չձանձրանամ, աշխատում եմ շատ ընթերցել, խաղալ ու նաև զբոսնել: Կարդում եմ Ջաննի Ռոդարիի, Հանս Քրիստիան Անդերսենի, Ղազարոս Աղայանի հեքիաթները:
Երեկոյան մայրիկիս, հայրիկիս ու տատիկիս հետ խաղում եմ մոնոպոլիա, լոտո, այլ կերպ:
Չեմ մոռանում իմ սիրելի անվաչմուշկներով զբոսանքի մասին՝
Ուզում եմ ասել, որ ուղեղս մարզելու համար նաև մանկական խաչբառ եմ լուծում՝ հայերեն, ռուսերեն և անգլերեն, խանութ-խանութ եմ խաղում, որի ժամանակ ուրախ թվաբանություն եմ անում: Սիրում եմ նաև գեղեցիկ երաժշտություն ունկնդրել և նկարել:
Տնային դպրոցի օրերին բավականին ուսումնական տեսանյութեր եմ պատրաստել:
Օրինակ՝ տատիկիս հետ աղվեսախաղ եմ խաղացել,
միջինքի գաթա եմ թխել,
հիգիենայի ստուգատեսին եմ մասնակցել և պատմել կորոնավիրուսից պաշտպանվելու միջոցների մասին:
Նաև մայրիկիս հետ խաղային ֆլեշմոբ եմ արել, խաղացել եմ սիրված կլաս խաղը,
Զատկական նախագծի շրջանակներում Ծաղկազարդի մասին տեղեկություններ եմ առանձնացրել և տեսաբացիկ եմ պատրաստել:
Ձոն նախագծի շրջանակներում մայրիկիս մասին աքրոստիկոս եմ հորինել, օտար լեզուներով շնորհավորական տեսաբացիկներ եմ նկարել
Գարնանային բացիկ եմ սարքել:
Գարնան մասին եմ պատմել:
Մի կարևոր բան էլ ավելացնեմ: Չեմ մոռացել իմ սիրելի պարի պարապմունքների մասին: Ամեն օր տանը մարմնամարզություն և պարի դաս եմ անում:
Վերջում ուզում եմ խոստովանել, որ չնայած զբաղված լինելուն, միևնույնն է տանը ձանձրալի է: Կարոտում եմ դպրոցս և դասընկերներիս և հույս ունեմ, որ շուտով նորից կհանդիպենք:
Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիր, Իմացումի հրճվանք կրթական ծրագիր 