Դավիթ Հակոբյանն ամփոփում է «Ելք» ստուգատեսն ու պատմում է իր ձեռքբերումների և սպասելիքների մասին:
Ողջույն, ես Դավիթն եմ: Սեբաստացի մեծ ընտանիքի անդամ դարձա, երբ չորս տարեկան էի, և երբ առաջին անգամ հաճախեցի «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի նախակրթարան: Իմ առաջին ձեռքբերումներից եմ համարում իմ մուտքը կրթահամալիր և իմ առաջին դաստիարակներին`ընկեր Սոնային և ընկեր Ռուզաննային: Դառնալով սեբասատացի ես դարձա ավելի ինքնուրույն և կազմակերպված: Իսկ, երբ արդեն մեծացա և դարձա դպրոցի սան, ինքնուրույնությունս և պատասխանատվությունս ավելի մեծացավ: Ես ծանոթացա իմ առաջին ուսուցչուհու`ընկեր Մանուշակի հետ, ում համարում եմ ինձ ավագ ընկեր և սիրելի ուսուցիչ, և իմ մյուս ուսուցիչներին որոնց ես շատ եմ սիրում: Սեբաստացի լինելով նշանակում է լինել ազատ և ստեղծագործող, իսկ դա արդեն մեծ ձեռքբերում է:Ես ավարտում եմ երրորդ դասարանը,և գրագետ տիրապետում եմ համակարգչային ծրագրերին, ունեմ իմ անհատական բլոգը, որտեղ տեղադրում եմ իմ պատումները, ֆիլմերը… Ես սիրում եմ իմ կրթահամալիրը, իմ շրջակա միջավայրը: Ես շատ բան սովորեցի լինելով սեբաստացի, օրինակ լողալ, հեծանիվ վարել, նկարել, աշխատել կավով… Սիրով մասնակցում եմ ֆլեշմոբերին, նախագծային աշխատանքներին:
Այս նոր ուսումնական տարում սպասումներս և ակնկալիքներս մեծ են, վստահ եմ, որ շատ հավես տարի է լինելու, և դեռ շատ հետաքրքիր օրեր ենք ունենալու ընկեր Ռիմայի հետ:Այս օրերին ծանոթացա իմ նոր ուսուցիչների հետ, որոնց արդեն հասցրեցի շատ սիրել:Վստահ եմ, որ ուսումնական տարին շատ հետաքրքիր և ուսումնական է լինելու:
Սիրով՝ Դավիթ Հակոբյան:
Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիր, Իմացումի հրճվանք կրթական ծրագիր 